Hatıralar, kalp sızısı, özlem ve sitem... Bir hicran masalı. Hiç istemesem ve hatta ittirsem de engel olamadığım bir pişmanlık duygusu, hasret ve kaygı...Çokça cevapsız kalan soru peşinde geçen günlerin sonunda duygusal bir tamamlanma çabası...
İşte böyle bir günün sonunda;önce çok ağlamış, sonra rahatlamış, sonra kızmış, sonra içimi dolduran aşka şükredip gülümsemiştim.İyi ki göz yaşlarımız ve gülme kaslarımız var. Hatta iyi ki;ipucunu buldu mu bırakmayan, gönlün katman katman yaralarını açarken incitmeden sağlam durduran, elimizden tutan,umut yeşerten şarkılarımız var.
Büyük ayrılıklarda,dev ve ağır vazgeçişlerde içime hep peri tozu serpen yol arkadaşlarım şarkılar. Benim için zaman tüneli,her yalnız hissetiğimde bir kadeh rakıma arkadaşlık yapan sırdaşlarım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder