bazı zamanlarda ufacık bir yıldız tozu olup, oradan buraya evrende uçuşurcasına kaybolmak istiyor. nedensiz, isimsiz, kıymetsiz... yolu yok. tıpkı, tünelin sonunu göremediği gibi yalnızca çıplaklığa bakıyor gözleri... kendi kendine soruyor; "nereye koyacağım zihnimin avuçlarında toplanmış bu soru işaretlerini? ve ne zaman vazgeçeceğim biriktirdiğim bu soruların bir cevabı olduğuna dair inadımdan..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder